Poetka, eseistka i tłumaczka literatury pięknej.

Urodziła się 14 sierpnia 1921 w Lublinie. Córka fotografa Ludwika Hartwiga i Marii Birjukow, siostra Edwarda - fotografika i Walentego - endokrynologa. Uczyła się w Gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Lublinie (matura w 1939). W 1936, w gazetce szkolnej „W słońce” opublikowała swój pierwszy wiersz. Podczas II wojny światowej była łączniczką AK, uczestniczką podziemnego życia kulturalnego. Studiowała polonistykę i romanistykę na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim (1942-1944) i Uniwersytecie Warszawskim (1946) oraz Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1947-50 przebywała we Francji, gdzie była stypendystką rządu francuskiego i urzędniczką w dziale kulturalnym Ambasady Polskiej w Paryżu. Następnie mieszkała w Warszawie. W latach 1952-69 była autorką słuchowisk nadawanych w Polskim Radiu.

W latach 1970-74, razem z mężem, Arturem Międzyrzeckim przebywała w USA. Była uczestnikiem programu International Writing Program, a następnie wykładowcą Drake University. Prowadziła też wykłady na University of Ottawa (1971) i Carleton University (1973) w Kanadzie. W 1976 była sygnatariuszką „Memoriału 101”. W 1979 roku ponownie wyjechała do USA na zaproszenie Departamentu Stanu. W 1989 roku była członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie.

Swoje wiersze i artykuły ogłaszała w pismach: „Odrodzenie”, „Nowa Kultura”, „Świat”, „Nowe Książki”, „Poezja”, „Tygodnik Powszechny”, „Twórczość”, „Kresy”, „Na Głos”, „Zeszyty Literackie”, „Odra”, „Więź”, „Kwartalnik Artystyczny”.

Tłumaczyła na język polski twórczość takich pisarzy, jak: Guillaume Apollinaire, Allen Ginsberg, Max Jacob, Blaise Cendrars, Pierre Reverdy, Marianne Moore, William Carlos Williams.

Była członkiem Związku Literatów Polskich, w Zarządzie Głównym w latach 1980-82, czlonkiem Polskiego PEN-Clubu od 1956, NSZZ „Solidarność” (1986-91), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989, wiceprezes w latach 1990-99). Od 2008 była przewodniczącą jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO. W 2003 powstał o poetce film dokumentalny pt.: „Ułamki codzienności. Julia Hartwig” (scenariusz i realizacja: Elżbieta Rottermund).

Tomy poetyckie Hartwig to m.in.: "Pożegnania" (1956), "Czuwanie" (1978), "Czułość" (1992), "Zawsze od nowa" (1999), "Nie ma odpowiedzi" (2001), "Błyski" (2002), "Bez pożegnania" (2004), "To wróci" (2007), "Jasne niejasne" (2009). Publikowała także prozę m.in. "Dziennik amerykański” z pobytu w Stanach i dziennik podróży "Zawsze powroty", w którym poetka zebrała zapiski z podróży do Francji i USA. Julia Hartwig była laureatką m.in. Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej i Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego.

W 2009 otrzymała honorowe obywatelstwo Lublina oraz została laureatką Nagrody "Kamień", przyznawanej podczas Lubelskiego Festiwalu "Miasto Poezji".